De energietransitie is er niet alleen een van het klimaat maar ook van de hele mensheid. Nog niet eerder zaten we zo met onszelf in de knoop dan in de huidige tijd. Het valt ook niet mee, er komt zoveel informatie en misinformatie op ons af, dat we gewoon niet meer weten wat we moeten absorberen of niet. Het gebeurt simpelweg ook te vaak automatisch. Neem nu deze blog. Weer een blog, weer een item op je tijdlijn. Je had in de tijd dat je dit leest ook iets voor je sportvereniging kunnen doen of de was kunnen ophangen. Niet doen hoor. Gewoon lekker verder lezen. Ik ga je met deze blog gewoon inspireren en aan het denken zetten. Daarna kun je nog altijd de was doen, maar dan mét inspiratie.
De energietransitie van de mens
De energietransitie van de mensheid is een vrij complexe. Zoals gezegd is die transitie niet alleen gericht op klimaat. Hoewel de meeste van jullie wel een relatie hebben met het containerbegrip duurzaamheid. Denk bijvoorbeeld hoe we steeds meer de transitie maken naar vleesvervangers, eerlijke(re) kleding, duurzame opwek door zonnepanelen, elektrisch rijden…. Tegelijkertijd merken we de groei in persoonlijke duurzaamheid, vitaliteit, fitheid, wat doet er nu eigenlijk echt toe. Dat blijkt onder meer uit de stijgende ledenaantallen van yoga in Nederland, de groei van mindful-evenementen en steeds meer magazines die over de spirituele kant van het leven gaan.
Comfort boven geluk
Zwevers worden we, een stelletje klimaathippies, fitheidsverslaafden! Terwijl de duurzame transitie gaande is, werken we ons ondertussen te pletter omdat we gezamenlijk hebben besloten ons in te zetten voor continu ontploffende economieën. Economieën die enorm veel pieken en winsten opleveren om vervolgens keihard te klappen bij tegenwind. Met “het volk” die daarvoor betaalt. Belachelijk natuurlijk. Ironisch genoeg stemmen we nog altijd wel massaal op partijen die het belastingstelsel in het voordeel van multinationals willen handhaven. Dat voelt wel vreemd, maar het is altijd nog minder erg dan de Islam de ruimte geven en vluchtelingen tegen een onwelkome muur laten aanlopen. We gaan liever kapot aan ons eigen succes dan dat we onze geluk – die we onder meer over de kinderruggetjes in Bangladesh en Myanmar of de ruggen van coltanslaven in Congo hebben verkregen – eerlijk delen met de wereld.
Eerlijk delen en zorgen voor elkaar
In zo’n transitie zitten we dus: dat we het gewoon niet meer weten. Met een beetje boerenlogica en natuurlijke beredenering snappen we natuurlijk ook wel dat we alleen samen er iets moois van kunnen maken. Daarbij dragen de sterkste schouders de zwaarste lasten zonder daar veel voor terug te verwachten en halen de zwakkeren het maximale uit zichzelf om zo goed mogelijk bij te dragen zonder erom veroordeeld te worden. De buit die je samen binnenhaalt, deel je. De een iets meer dan de ander, maar nooit ten koste van de ander. Dat is in de natuur niet veel anders, maar de meeste kuddedieren zorgen toch echt wel voor elkaar.
De zwakkeren als prooi voor onze welvaart
Tegelijkertijd kan de natuur nog wel wat bruter zijn: de allerzwaksten worden prooi van anderen. Zij worden gegeten. Gelukkig zijn wij mensen in staat om ons te ontfermen over die zwakkeren. Tot op zekere hoogte weliswaar. We hebben namelijk gaandeweg de tijd geleerd dat we niet alles eerlijk hoeven te verdelen, dat we ons wel degelijk kunnen verrijken ten koste van de zwakkeren en dat zij gebruikt kunnen worden als prooi voor onze welvaart. Een nog interessanter gegeven is dat we het normaal zijn gaan vinden en we dat voor onze eigen portemonnee graag in stand houden. Wie die “we” zijn, weet ik niet. Ik mag het eigenlijk niet in die persoon uitdrukken omdat ik zelf ook niet geassocieerd wil worden met “het volk” dat wordt vertegenwoordigd door types als Thierry Baudet of de gele hesjes.
We doen veel wat niet goed voelt
Hoe we het nu ook doen, hoe politiek versplinterd we inmiddels zijn in Nederland, Europa en in de wereld… het voelt niet goed. Dat we nu weten dat de stijging van broeikassen effect heeft op hoe het klimaat verandert, voelt ook niet goed. Dat de mens daarvan de grote oorzaak is, is confronterend, maar voelt ook niet goed. Dat suikerproducten goedkoop zijn én extreem slecht is voor je gezondheid, weten we ook en voelt ook niet goed. De kinderen die in Bangladesh werken aan jouw Primark T-shirt van € 3,95…. ook dat voelt niet goed. De overuren die je maakt omdat het werk wat je doet geen effect heeft of de nodige waardering krijgt… voelt ook niet goed. Heel veel gebeurt, wat niet goed voelt. Het klopt niet.
Verandering kost tijd, gun jezelf dat
We leven in een tijd waarin veel dingen gaande zijn. Waar we ergens van weten dat het niet klopt en niet goed voelt, maar actie uitblijft omdat we dan van al onze zekerheden loskomen. En als we, nee als ik, mensen daarop aanspreek, volg daarop van nature weerstand. Het is natuurlijk totaal niet cool om aangesproken te worden op je gedrag. Ik herken dat zelf als geen ander. Het vergt een dosis feedback- en incasseringsvermogen om daarmee om te gaan. Een dosis zelfreflectie om naar jezelf te durven kijken. En een niet onbelangrijk instrument: de wil om écht je gedrag te durven veranderen. Niet voor de wereld, maar vooral voor jezelf. Oh ja, geduld is een schone zaak. Iets wat je jaren hebt gedaan, is niet zomaar afgeleerd. Gun jezelf de tijd om nieuwe wegen in te slaan en te ontdekken wel route je het beste past.
Ingrediënten voor gedragsverandering: moed, vertrouwen, geduld en volharding
Dat laatste vraagt om moed en (zelf)vertrouwen. Je stapt immers voor jezelf een nieuwe wereld in en je creëert voor jezelf een nieuwe maatschappij. En ik ervaar als geen ander dat er ook mensen om je heen afhaken. Stel je voor dat ik aan hun stukje vlees kom? Of dat je wordt aangesproken op je donatie aan het Ronald McDonald-huis, terwijl je maar al te graag in hun restaurant – en andere vleesrestaurants – het gemodificeerd en (darm- en maag)kankerverwekkend vlees in je mond propt. Niet fitte mensen aanspreken dat ze wat vaker de zak chips moeten laten staan, is echt minder leuk dan te zeggen: “Hier heb je € 10,-!”.
Op gedrag aangesproken worden vindt niemand leuk. Zelfs als ik iemand aanspreek op het weggooien van troep op de grond. Voor sommige mensen is dat gedrag blijkbaar heel normaal. En vervolgens kijken omstanders mij weer dom aan als ik er wat van zeg. Laat ik trouwens hier zelf ook even eerlijk zijn: zelf vind ik het ook niet altijd even prettig om op mijn gedrag aangesproken te worden. Sommige feedback komt harder binnen en moet even verwerkt worden, voordat ik er wellicht toch iets mee doe. Maar dan heb ik vaak al vanuit weerstand een eerste reactie gegeven 🙂
Het vergt dus echt moed en zelfvertrouwen om die nieuwe wereld en maatschappij voor jezelf te creëren. En het vergt ook een flinke dosis geduld en volharding om aan die nieuwe levensstijl te wennen. Je kunt er in elk geval op vertrouwen dat zodra je dit doet vanuit een oprecht gevoel, het allemaal op zijn plek zal vallen voor jezelf. Naarmate het loopt, trek je vanzelf van alles aan wat bij je past.
Zet de stap naar jouw wereld en jouw geluk
Een wereld en maatschappij waarvan je de spelregels nauwelijks kent, is best spannend en uitdagend. Het is echt een stap naar het vermoedelijke, het alternatief. Vooral een stap naar het onbekende. En dat terwijl de rest in die oude vertrouwde wereld blijft. Omgeven door de illusie van een zekere perfectie waarvan weinig nog goed voelt. Je bent dus eigenlijk al een stapje verder. Je hebt een ander beeld van de wereld en de maatschappij. Het enige wat je nog hoeft te doen is die ene stap te zetten. En met de ingrediënten die helpen om jouw wereld te creëren, ook daadwerkelijk het moment om die stap te maken. Wij hebben hem gemaakt en we hebben er meer mee gewonnen dan verloren. Hopelijk geeft dat je vertrouwen en moed om te gaan voor jouw wereld, jouw toekomst en jouw geluk.
If you want change, be the change!
Belangrijk is dat je bij zo’n transitie, jouw energietransitie niet de ogen sluit voor de wereld van anderen. Jíj maakt een keuze en niet zíj. Zij zullen zich net zo verwonderen over jouw wereld als dat jij dat doet over hun wereld. De beste boodschap is om te blijven verwonderen. En geduld te hebben. Ieder mens, ieder gezin en iedere familie heeft zo zijn eigen visie, een eigen beeld van geluk, van gezondheid, van liefde en van het leven. Je kunt niet zomaar bepalen dat jouw leven, het perfect leven zou zijn voor een ander. Om gerespecteerd te worden, zul je anders dus ook moeten respecteren. Hetzelfde geldt voor accepteren. Verandering komt met de tijd, het enige wat – ik geloof dat – je kunt doen is “als voorbeeld door het leven te gaan”. If you want change, be the change!
Begin nu
Klimaatcollega’s wijzen me continu op de urgentie m.b.t. het klimaat en die is er. Moeder Aarde vraagt om keuzes. Maar zo snel als de aarde en de natuur wel verandert, zo complex zijn wij als soort en mensheid om dat ook te kunnen. Wij mensheid staan zover af van de natuur dat we compleet onze instinct kunnen negeren. En daarom negeren we dus ook de noodzakelijke maatregelen die we voor moeder Aarde en de mensheid moeten zetten. We moeten eerst zien en dan geloven. Tot die tijd kun je echt zelf doen wat goed voelt. Jij kunt de stap zetten naar jouw nieuwe wereld. Een wereld die voor jou goed voelt, waarin je leeft en je je inzet voor alles op aarde wat leeft. Een wereld waarin jij ziet dat positieve verandering werkt en die voor jou klopt en waarin jij gelukkig bent en gelukkig voelt. En als je dat bent, vergeet dan niet om dat geluk te delen, zodat anderen het ook kunnen voelen.
Vragen?
Heb je vragen over het creëren van jouw wereld en micro-geluk, schroom je niet om mij je vragen hierover te stellen. Je kunt me contacten via deze pagina.
Ook interessant:
❤️??
❤️??❤️
pittige kost. Steeds wanneer ik anderen wil aanspreken op hun gedrag vindt ik dat spannend eng en eigenlijk onmogelijk. dan wil ik dat perse wel doen omdat ik weet: oh ja daar heb ik moed voor nodig of anders ben ik een ? chicken…! Ik volg nu Tennis, Roland Garros en de reclame van justdiggit van o. a. floortje dessing en Desmond Tuttu komt langs en dan denk ik als wij het hier niet doen… “cool the planet” (in Kenia Tanzania b. v.) doen zij het daar wel… Verder Randy inspirerende blog…. no waste of my time ??
Dank voor je mooie woorden, Jaime. En ik weet precies wat je bedoelt met het ‘chicken’ gevoel. Niets is mij menselijk, ik spreek niet Jan en allemaal aan op hun (in mijn ogen) onbehoorlijk gedrag. Choose your battles zeg ik altijd maar. ??