Poeh hé! We zitten vol in de herfst, de wintertijd is enige tijd ingegaan en de wereld verkeert in nog altijd crisis. Het valt me net als velen best zwaar. Niet bepaald een optimistisch begin van deze blog, zul je vast denken. Geen nood, alles komt altijd goed toch?
Meteen realiseer ik me door dit uit te spreken dat dit gevoel mag bestaan. Ik ben niet uniek als het gaat om dit gevoel. De huidige zaken die spelen in onze maatschappij, onze wereld, vragen veel van ons. Vooral veel aanpassingsvermogen. Het proces van aanpassen lukt me op zich wel. Maar, eerlijk is eerlijk: met het proces van veranderen heb ik van nature wel de nodige moeite. Altijd al gehad.
Ik en verandering: een haat-liefdesrelatie
Niemand in de wereld is zo regelmatig en voorspelbaar als ik. Van mijn rituelen in de ochtend tot mijn magnesiumdrankje voor het slapen gaan: het is nog net geen schema dat van minuut tot minuut is gepland. Je kunt dus wel nagaan dat de vele veranderingen die we in korte tijd hebben doorgemaakt en nog zullen krijgen veel van me vragen. Wat dat betreft ben ik een echte stier. Die kan slecht tegen verandering en zijn soms te koppig om snel een andere realiteit te omarmen. Ik ben me er gelukkig van bewust en dus lerende hierin. En duidelijk nog lang niet uitgeleerd. Dat weet ik van mezelf.
Leren omgaan met verandering
Voor iemand die dicht bij de natuur probeert te staan, is dit natuurlijk een bijzonder gegeven. De natuur doet niets anders dan continu veranderen en zich aanpassen aan de meest actuele omstandigheden. Alle organismen die dat doen, maken de meeste kans op overleven, wist Darwin al eens te melden. Bovendien is de herfst juist kenmerkend voor verandering. Deze periode leert ons juist de essentie waarom verandering soms noodzaak is. Niets is veranderlijker dan de meest kleurrijke periode van het jaar: herfst. Het zal dan ook geen toeval zijn dat juiste deze dagen extra kleur krijgen van de natuur, zodra ze het moeilijkst en donkerst worden.
Donkere dagen
Mentaal beukt de herfst er vaak wel in. Niet alleen bij mijzelf, maar bij velen. Ook heel gewoon en natuurlijk, naar mijn mening. Het is vaak een einde van een warme en zonnige periode, waarin we veel buitenkomen en veel sociaal contact hebben. Langzaam maar zeker worden de dagen korter en kouder, leven we sneller achter de deuren die we tegen de kou sluiten en schuilen we achter gordijnen die we dichtdoen. Het zijn letterlijk donkere dagen, waarin we minder natuurlijke vitamines absorberen en frisse lucht inademen. Depressie ligt bij mij dan op de loer, al ben ik door meer bewustwording van dit proces, van dit “herfstlot”, er tegenwoordig beter op voorbereid om dat tegen te kunnen houden. Het blijft een pittige en uitdagende periode.
Het belang van de herfst
Een signaal van de natuur om het rustiger aan te doen. We hebben al onze in de zomer geabsorbeerde energie nodig om de donkere dagen tijdens de winter door te komen. Alle donkere dagen. Bovendien hebben we deze periode nodig om stil te staan bij het resultaat van onze oogst. Is het genoeg? Waar pluk je de vruchten van? Welke zaden gebruik je om op voort te bouwen?
En wat dient je vooral niet, is teveel balast en laat je achter? Die en andere vragen in deze periode van verandering zijn mega-interessant om voor jezelf te beantwoorden. Maar ze stellen, ze beantwoorden en je aanpassen op de conclusie(s) vergen veel energie. Bovendien zullen niet alle antwoorden bevallen, wat ook nog eens confronterend kan zijn en een bak met energie kost. Eigen ervaring, echt waar.
Herfst vs. Maatschappij!
Je zou echter bijna vergeten dat het mag bestaan. Alleen staat dit natuurlijke proces haaks op de kapitalistische dadendrang van onze maatschappij. Die vraagt niet om natuurlijke processen, die vraagt om efficiency en rendement. Om lean en agile. Om targets en resultaat. Dat is helemaal niet erg, maar het zou mooi zijn als de menselijke en maatschappelijke processen meer op elkaar afgestemd zouden worden. Als de twee processen met elkaar vervlochten zouden raken. Het een werkt naar mijn (niet wetenschappelijke) mening versterkend op het ander, waardoor je een win-win situatie creëert voor mens en maatschappij.
Omarm de herfst
Om dat te bereiken is het in eerste instantie nodig om de herfst als natuurlijk proces voor jezelf te accepteren. Het is een kleurrijke tijd, maar ook een tijd van veel verandering en reflectie. Een tijd van vragen en antwoorden. Een tijd van oogsten, zaaien, loslaten. Een confrontatie met jezelf, en met anderen. Veelal positief, soms vol leermomenten. Waarin je soms tevreden de rust van de winter tegemoet kunt gaan en een ander moment nog even de boel goed moet ordenen.
Vervolgens zou de herfst met al zijn processen maatschappelijk omarmd moeten worden. Des te meer we in balans leven, des te gezonder we zijn. Een goed en gezond leven leidt vanzelf tot efficiënt rendement. Geestelijk, lichamelijk, maatschappelijk. Een beetje zoals in Zweden. Niet dat het daar perfect is, maar de natuur heeft er wel een prominentere plek in de samenleving. En het welzijn van veel Zweden gedijt goed bij die balans.
Praat, deel, leer
Te tijd van transformatie is nu. De herfst. Tijd om je eigen proces te aanvaarden en in gang te zetten. Vergeet niet: je bent echt niet de enige, dus praat! De aanname dat je dit soort processen vaak alleen moet doorstaan, zit vaak in je eigen hoofd. Ik weet het: het is vaak heel persoonlijk en kwetsbaar, tegelijkertijd is praten een krachtig remedie. Het biedt ruimte en inzicht voor jezelf, het geeft steun en vertrouwen gegeven door een ander. Allemaal mogelijkheden voor jou om op voort te bouwen.
Zaai… en groei!
Om met een vrolijke noot te eindigen: durf te verbinden met de natuur en durf open te staan voor haar regels en inzichten. Kijk naar de fases van haar veranderingen en zoek de gelijkenissen met jezelf. Stel jezelf vragen en ga in jezelf op zoek naar antwoorden. Al dan niet met hulp van anderen. De zaden die je oogst kunnen namelijk heel vruchtbaar zijn en je helpen om in de toekomst weer helemaal tot bloei te komen. Zorg voor jezelf en gun jezelf de aandacht die je verdient. Wat je aandacht geeft groei. Dus oogst, zaai, zorg en bloei.
Groei.
Succes met alle veranderingen!