Nieuwe uitdaging: een dag zonder oordeel

Oordeel - Oordelen - Expeditie Flow - CGP Grey

Heb jij het weleens geprobeerd om een dag geen oordeel te vellen over mensen? Ik wel. Geprobeerd! Pas toen begreep ik hoe moeilijk het is om dat niet te doen. Best heftig, besef ik me.

Zak patat

Wie zegt dat hij of zij niet oordeelt, liegt. Denk ik. Mijn ervaring is dat het niet eenvoudig is om in je gedachten niet te oordelen. Je herkent het stiekem best: dat veel te dikke meisje dat je met een zak vette friet ziet lopen. “Past er bij haar wel in”, zijn de gedachten die opkomen. Of weer een andere dikke puber die ineens wel kan rennen als hij zijn bus moet halen. “Nu kan je wel rennen, hè dikkerd?” Nog maar te zwijgen over meisjes die hun wenkbrauwen helemaal epileren om vervolgens met een soort Edding stift hele rare en onnatuurlijke motieven te tekenen. 

Ziek van mijn oordeel

Zonder te weten waarom die mensen zo zijn en doen, heb je zelf al een oordeel geveld over die mensen. Ingegeven door stereotypes die je ooit met je gedachten hebt gecreëerd of hebt aangeleerd. Ik ben opgevoed met de gedachte om nooit een oordeel te vellen over een ander. De (gelovige) familie van mijn vaders kant deed er nog een schepje bovenop: het is alleen aan God om over ons te oordelen. Zover wil ik niet gaan. Toch word ik soms kotsmisselijk van mijn eigen gedachten, mijn eigen oordeel. Keer op keer. Ik doe het veel vaker dan mij lief is en ik begrijp gewoon niet (meer) waarom. 

Het gereformeerde vrouwtje 

Een voorbeeld uit de praktijk. Bij mij in de flat woont een heel lief dametje. Deze dame – net als ik dus woonachtig op de Veluwe – gaat met regelmaat op zondag rond de klok van elf de deur uit. Keurig gekleed, rok mooi in plooi, netjes tot over de knieën. Ik had de lieve dame zonder haar echt te kennen veroordeelt tot een kerkganger. Alle signalen rondom haar gedrag, afkomst en uiterlijk leken dat te bevestigen. Via via hoorde ze over het plaatje dat ik over haar had geschetst. Ze was overdonderd. Verre van gelovig, eerder atheïst. Haar beurse ledematen dwingen haar rokken te dragen. Ze is dan meer wendbaar en mobiel. Lul dat je er bent, dacht ik over mezelf. Ze kon er wel om lachen. Spijt had ik weliswaar niet, want de vrouw die ik van haar maakte was wel degelijk een mooi en lief mens. Maar heel veel van mijn gedachten over haar zaten er ver naast.

Social media stront

Een flinke reflectie. Ik zat er zo naast. Net als heel veel Facebookers en Twitteraars er naast zitten als het gaat om mensen. Om wie ze zijn, hoe ze leven, waar ze vandaan komen, wat ze geloven. Inmiddels zijn we zover door de ondergrens van onze normen en waarden gezakt, dat we meedogenloos oordelen over elkaar. Ik werd daar op een gegeven moment zo ziek van, dat ik besloot niet langer te oordelen. Nooit meer. En ik zou zelf ook nooit meer iets doen met social media. Dat laatste is mij duidelijk niet gelukt. 

Action is geen Tokkie-winkel

Het is wel een pittige test. Probeer alleen één dag niet te oordelen. Zonder dat ik er erg in heb, heb ik mensen die ik zie of hoor, alweer een stempel gegeven. Als ik in een stinkende bus zit, een overvolle trein of me begeef in een Tokkie-winkel als de Action. Gedachten vol oordelen schieten door mijn hoofd. Maar ik wil het niet meer. Steeds weer herinner ik mezelf aan mijn besluit: nooit meer oordelen. En het gaat lukken. Beetje bij beetje, elke dag iets beter. En toch soms nog net iets teveel. Hey, I’ll get there. 

Hulp nodig voor een eerlijke wereld

Omdat de wereld het goed kan gebruiken, hoop ik dat je mij wilt helpen. Helpen om mensen niet vooraf te beoordelen en veroordelen. Helpen om je geest open te stellen voor heel veel mooie mensen die verborgen gaan achter je eigen oordelen en gedachten. Inmiddels heb ik ondervonden dat het echt werkt. Ik heb zoveel mooie nieuwe mensen leren kennen. Probeer het. Het is een enorme verrijking. Al was het maar om jezelf te reflecteren. En kijk naar het aantal momenten op een dag waarbij je bewust en onbewust toch je eigen oordeel vormt over mensen die je amper of niet kent. 

Deel graag jouw gedachten over dit blog met mij en kom met tips hoe ik en wij allen er met elkaar een mooie wereld van maken. Probeer het eens. Zonder oordeel.

Foto header: CGP Grey

One thought on “Nieuwe uitdaging: een dag zonder oordeel

  1. Randy, mijn oordeel; over jouw tekst. We kennen elkaar van vroeger. Ik vind dit een vrij net voorbeeld. Ik vind het ook gedurft dat je dit opstart. En dat meen ik oprecht, tegelijkertijd bevalt mijn eerlijkheid te zeggen. Hypocriet. Zie dit niet als aanval, noch discussiepunt.

    De media; kan goed zijn, kan ook desastreus zijn. Meest gebruikt door met name jonge mensen. Dagen kan men erop zitten en onderzoek eens jezelf; en ik daag je uit; je kent mijn verleden; basketball, maar ook ggnet. in de volksmond ben ik gek verklaart. Iedereen heb ik ooit eens tegen me gehad. Ze zeggen het niet, maar het knaagt aan mijn bestaan, dat Is een gevoel. En dan telt tijd op, ik isoleerde me jarenlang en mijn psychiater noemde me lui. Oordeel?! Ja en nee. Ik noem het eerste ingeving.en kort door de bocht.
    Iedereen heeft wat kwaads en goeds niemand is puur slecht..bedoel ik mee, geboren baby. Wat kan die; Karma in hindoeistische termen. Plus sommigen kunnen niet anders. Mijn uitdaging naar jou. Hoe zie jij mij?

    Ik zeg tot slot: waar mensen zijn zijn belangen. En goede bedoelingen kunnen ook heel vaak volledig verkeerd geinterpreteerd worden. Ik noemde hypocriet, oordelen denk je, Ik noem het van mug een olifant maken. Ik bedoel vandaag 10 duimpjes of fb morgen honderd. Maar meeste mensen lezen wat ze willen -nieuwsgierigheid..

    Succes met deze site!
    Vriendelijke groet.
    Marty

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *