Expeditie Flow dat ben ik. Randy Gasper. Mijn vader noemde mij een "katjung". Een Indisch woord dat vrij vertaald iets betekent als straatjongen. Ik was meer buiten, dan binnen. Mijn moeder zei aan het einde van de dag vaak: "Je stinkt naar buiten!"
Klopt inderdaad. Ik was altijd buiten en het liefst speelde ik bij de vijver. Ik nam het oud brood mee en deelde het uit. Samen met mijn neef, die iets verderop in de straat woonde. We kenden elke wilde eend. We wisten welk mannetje bij wel vrouwtje hoorde en elke eend had een naam. In de lente wisten we hun nesten te vinden, telden we de eieren en zagen we later hoeveel jongen er daadwerkelijk achter hun moeder aanzwommen. We joegen de eksters weg en gooiden stenen richting de loerende snoeken. Niet beseffend dat we eigenlijk aan broodroof deden.
Pieren worden gegeten door kuikens, kuikens door de ekster, de ekster door grote roofvogels. Hmm... wij vonden de kuikentjes vooral schattig. We deden er alles aan om ze te beschermen. De intentie was goed
De klimboom
Om de eenden goed in de gaten te houden, bouwden we continu hutten in de struikgewassen langs de vijver. Zo groeven we kuilen, bedekten we deze met planken en verstopten we de hut weer onder zand, mos en bladeren, alsof er niets onder grond bestond. Wij wisten beter. Daar zaten we dan, dichtbij onze eendjes. Voor beter zicht op de vijver hadden we ook een boom getorpedeerd tot klimboom. Heel gaaf dat klimmen en bovendien had je een goede uitkijk over de vijver. Ook toen beseften we niet dat elk stukje tak die we afbraken en schors die we afscheurden, wonden zouden veroorzaken aan onze boomvriend. Dat de boom afstierf en louter een klimboom werd, leek ons doodnormaal.
De kracht van de natuur
Nu jaren later loop ik vaak door het bos en neem ik deze herinneringen soms nog mee. Ik had de natuur wel een beetje gepijnigd, maar besef achteraf ook dat moeder natuur mij graag omarmde. We leerden namelijk ook de lessen over de wreedheden van de natuur. De onrust die ik bracht in een kringloop van het leven en het pijnigen van een boom, heb ik inmiddels dubbel en dwars terug gekregen. Ook ik ben geconfronteerd met natuurlijke pijn. Met wreedheden. Met verlies. De natuur is soms extreem meedogenloos.
Levensvragen worden beantwoord door de natuur
Hoe meedogenloos ze soms kan zijn; ze is vooral heel lief. Ze bezit alles wat we als mensen nodig hebben. Denk aan liefde, rust, eten, zorg, vrede, vrijheid... elementen waar wij in onze maatschappij juist tegen vechten. De enige wet die ze kent, is de kringloop van het leven. Als we onze plek daarin innemen, loopt alles precies zoals het moet. De natuur heeft bovendien alle antwoorden op de vragen die er daadwerkelijk toe doen in het leven. Wie ben ik? Wat en wie heb ik nodig om gelukkig te zijn? Wat is geluk? Hoe blijf ik gezond? Wie helpt mij? Ik ben ervan overtuigd dat je de antwoorden kunt vinden in de natuur.
Op expeditie met jezelf
Ook merkte ik dat reizen erg goed is voor je persoonlijke ontwikkelingen. Vooral als je de uitdaging met jezelf aangaat om open te staan voor het onbekende, voor andere gewoontes, een andere taal, een vreemde cultuur enz. Elk mens, elk land, elk stuk natuur op de wereld heeft zijn eigen verhaal en visie over het leven. Het is niet altijd het perfecte verhaal, maar het bezit vaak voldoende inspiratie om er van te leren. Reizen is vooral goed om te ontdekken dat indien je openstaat voor het onbekende, je net zo verbonden bent met een Noor, als met een Cubaan of met een Syriër, als met een Singaporees. We are all connected.
Mijn missie met Expeditie Flow is om jou mee te nemen op expeditie. Met mijn expedities neem ik je als gids via de natuur mee langst de mooiste plekjes, die als inspiratie dienen om jou uiteindelijk te brengen naar de ultieme bestemming: jijzelf!
Lees hier meer over mijn expedities of stuur me een bericht via het onderstaande contactformulier.