Zonder haast op reis naar mijn bestemming

De reis naar mijzelf - Expeditie Flow

Het is een beetje stil geweest uit deze hoek. Echt een eenduidige reden hiervoor heb ik niet. Na de reis, de zogenoemde expeditie richting Zweden, heb ik vooral heerlijk nagenoten van die ervaring en veel nagedacht over mijn learnings. Tegelijkertijd begon voor mij ook een moment van bezinning. Bezinning over waar ik met Expeditie Flow heen wil, maar ook bezinning naar aanleiding van een pittige tijd. In het voorjaar overleed mijn lieve stiefschoonvader. Dat gebeurde net in een tijd waarin zowel mijn vrouw en ik een nieuw bedrijf lanceerden (Floooow) en wij ook nog eens volop campagne voerden voor GroenLinks. Er is dus écht heel veel gebeurd en we hebben in korte tijd alle vormen van emoties door ons lijf voelen gieren. In de zomer volgde uiteindelijk een vakantie naar Kreta. Nog niet vaker hadden we zoveel behoefte gehad aan vakantie, aan niets doen.

Hier, nu, in het moment

De vakantie heb ik ook niet echt benut om na te denken over welke richting ik nu op wil met alles. Met deze blog, mijn werk, mijn leven... Niks. Ik kan dat. Helemaal uitstaan als het gaat om het systeem waar ik mij normaal gesproken in begeef. Dat merkte ik vorig jaar al in Zweden en nu weer. Op Kreta ben ik hier, in het moment, in het nu. Genoeg nieuwe prikkels te ontdekken, nieuwe mensen te ontmoeten, andere talen te oefenen en je lekker laten leiden door wat er is en wat er komt. Als ik zin had, keek ik de Tour de France, sprong ik bij de kinderen in het zwembad of haalde ik een lekker verfrissend biertje. Ik at wanneer ik zin had. Ik surfte op het internet, als de wifi sterk genoeg was. Niks moest, alles mocht. Hier, nu, in het moment.

Op reis naar mijzelf - Expeditie Flow

Hier, nu en altijd tijd tekort

Eenmaal terug van vakantie ging ik weer vol aan de bak. In verband met zwangerschapsverlof van een van mijn leukste collega's, mocht ik haar uren opvangen. Met vier dagen in de week mag ik sinds de vakantie nog meer mijn steentje bijdragen om klimaatverandering zoveel mogelijk tegen te gaan. Die ene dag die ik overhield, zette ik in voor de communicatie van het bedrijf van mijn vrouw. Plots kwam buiten mijn werk American Football op mijn pad. Ik besloot aan te haken bij de spiksplinternieuwe club Apeldoorn Monarchs en train sindsdien elke maandag en woensdag fanatiek mee met het Flag Footballteam, een iets meer softe variant van het ruige American Football. Ook spelen we sinds kort competitie. In de zomer was dat allemaal goed te overzien.

Inmiddels zit ik alweer volop in het systeem waarin ik goed ben om al mijn tijd in te vullen. Nu Rachel behalve Floooow ook elke donderdag haar fractie vertegenwoordigt in de raadzaal, zorg ik er die avond voor dat het diner op tafel komt en het huiswerk van de kinderen af is. Als je vervolgens ook nog eens je vrijdag, zaterdag en zondag kunt vullen met sport en werk van de kinderen, verjaardagen en andere 'verplichtingen', merk je al snel dat je tijd tekort komt voor heel veel andere leuke dingen.

Dierbaar verlies

Het mooie is wel dat ik alles wat ik nu doe als positief ervaar. Ik kan dan wel druk zijn, maar bijna alles wat ik doen, wat wij doen, is positief en leuk. Althans, vanuit ons perspectief en dat is wat voor onszelf natuurlijk telt. Het pittige verlies van een dierbare heeft ons ook meer bij elkaar gebracht. Met zijn allen sta je ineens veel meer schouder aan schouder om zo de zwaarte van het verlies met elkaar zo goed mogelijk te dragen en te delen. Dat gaat soms best met wat horten en stoten. Het verlies doet immers veel pijn. Toch staan we met zijn allen sterk. Dat helpt ons ook te herpakken en door te gaan. Het leven stopt voor ons niet en als onze dierbaren wellicht mee kunnen kijken, kunnen we maar beter zorgen dat ze tevreden en trots op ons kunnen toezien.

Op reis naar mijzelf - Expeditie Flow

Druk en tevreden

Er gebeuren dan ook weer veel mooie dingen. Het bedrijf van mijn vrouw liep al lekker voor de vakantie en komt na de nodige rust nu ook weer volop op stoom. Ik mag met mijn interesse voor mens, natuur en klimaat bijdragen aan een betere wereld. Waar ik op deze blog zo graag over schrijf, dat mag ik gewoon doen als dagelijks werk. Daar ben ik echt dankbaar voor. Het niet gelukte studieavontuur heeft bovendien plaatsgemaakt voor één grote betaalde stage waarin ik kennis na kennis absorbeer dankzij kundige collega's, interessant netwerk en inspirerende evenementen.

Terwijl we zakelijk lekker bezig zijn, is privé alles weer op de rails en beweegt het voorwaarts. Soms met wat puberende hordes, maar daar wisten we van dat ook wij als ouders daar niet aan zouden ontkomen. Het gaat dus op alle fronten lekker ook al is het best een druk bestaan. En in dat drukke bestaan stond Expeditie Flow gewoon even geparkeerd.

Startproblemen met de motor

Toch is het moment daar om de motor weer te starten. Dat probeerde ik al enige tijd, maar het leek even of de auto niet van zijn plek kwam. Dit weekend gaf Koen Lohmann van Droombaas mijn autootje met zijn workshop een krachtige zet, waardoor ik de motor weer aan de praat kreeg. Hij zou ongetwijfeld zeggen dat ik naar aanleiding van zijn workshop de motor van de auto zelf aan de praat heb gekregen, maar ik gun hem toch echt deze credits.

Koen geeft interessante workshops trouwens. De mijne ging over hoe je zélf (vanuit je eigen unieke drijfveren en talenten) vorm geeft aan je werk, in plaats van dat een ander dit voor je doet. Dat vorm geven doe je vooral door al tekenend je eigenschappen en wensen te visualiseren als het gaat om (jouw) werk. In mijn geval had ik een klein streepje voor. Met Expeditie Flow blog ik al enige tijd zo happy en fanatiek over alles wat ik wil zeggen over de verbondenheid tussen mens, natuur en klimaat. En de reis naar Zweden hielp mij om die verbondenheid verder te concretiseren waarmee ik nog veel meer diepgang kon creëren met betrekking tot de missie van Expeditie Flow. Zijn workshop bevestigde dus vooral dat Expeditie Flow mijn droombaan was. Is.

Op reis naar mijzelf - Expeditie Flow

Geen haast, niets moet tijdens de reis

Waarom ik het dan niet doe? Omdat de ontwikkeling daarnaartoe voor mij een proces is. Ik heb nog wat dingen over mijzelf te leren, te overwinnen en verder te ontwikkelen voordat ik alle competenties heb om verder te kunnen reizen op mijn eigen expeditie. Het belangrijkste is om dit vooral zelf te geloven en vanuit die kracht het proces te doorlopen. En terwijl ik dáár ondertussen aan werk, is mijn huidige baan zo'n fantastische invulling, dat ik rustig mijn proces kan en mag doorlopen. Dat proces heeft misschien even stilgestaan omdat ik druk, maar zeer tevreden door de afgelopen paar maanden ben gewandeld. Zonder mijzelf enige druk op te leggen dat ik Expeditie Flow MOET oppakken, omdat ik anders misschien wel gezien word als een halfbakken ondernemer die aan alles begint maar niets afmaakt. I don't care.

Misschien wordt Expeditie Flow nooit die ene droom en blijf ik heel gelukkig in het werk wat ik nu doe. Ik móet gewoon simpelweg niets. Dat wat ik wil, komt. Ongeacht wat dat is. Ik realiseer me echter heel goed, dat dingen nooit vanzelf komen. Je moet zelfs wel de koers uitzetten om je doelen te bereiken en daar alle energie in steken wil je dat het ook daadwerkelijk lukt. Je moet het universum wel vertellen wat je nodig hebt om je de doelen te halen, zodat het universum weet wat het jouw moet brengen. Net als de mensen om je heen, je netwerk en al andere mensen en dingen die invloed hebben op jouw doelen, jouw missie.

Mijn energie is gelukkig erg goed. Het voelt goed. Mijn basis is vruchtbaar, mijn mind en mijn hart staan meer open dan ooit. Als de zaden groeien en de vruchten gaan rijpen, sta ik klaar om te oogsten. Dan ben ik wie ik ben met alle skills die ik nodig heb om Expeditie Flow te kunnen zijn. In welke vorm dan ook: ik ben.

Op reis naar mijzelf - Expeditie Flow

Nieuwe avonturen in aantocht

Ondertussen ga ik vrolijk en gelukkig verder. Laat ik mij inspireren door mensen, netwerken, cursussen, momenten, reizen, vrienden en bovenal de natuur. Ik absorbeer kennis en laat mij vooral verrassen. Ik zorg bovendien goed voor mezelf en merk aan alles dat ik groei. En ik heb zelf natuurlijk ook weer mooie dingen te vertellen én te delen. Een goed moment om de virtuele pen dus weer op te pakken en mooie, interessante verhalen te delen.

En... nog iets moois: ik ben samen met twee prachtige mensen weer een hele bijzondere reis aan het ontwikkelen. Dit keer naar Marokko, wederom gebaseerd op persoonlijke ontwikkeling en leiderschap en ook weer omgeven door een bijzondere omgeving waar de wetten van de natuur onze gasten gaan helpen om tot de kern van zichzelf te komen en van daaruit te gaan leven en beslissen. Voordat dat allemaal gaat gebeuren, gaan we heel gauw weer eens wandelen. Het bos heeft ons namelijk genoeg te vertellen en ik mag zijn verhalen graag met jullie delen.

Kortom: de reis naar mijzelf is springlevend. De waakvlam wakker ik verder, zodat mijn vurige missie verder ontwaakt. Het is tijd voor nieuwe avonturen. Ik hoop graag dat je op wat voor manier dan ook met mij meereist en meegaat op dat avontuur!

6 thoughts on “Zonder haast op reis naar mijn bestemming

  1. Erg toepasselijk jouw blog, zit een beetje in hetzelfde, alleen ik heb het nog niet helder wat ik wil, mijn lichaam werkt ook niet mee, maar het begint langzaam vorm te krijgen, en datgeen wat je het universum in stuurt, dat krijg je. Inspirerende blog, het teken dat mij nog meer aanspoort om verder te gaan ontwikkelen!

    1. Zo activeren we elkaar een beetje. Ik had ook even een frisse blik op zaken nodig om weer lekker te ‘pennen’. Ideeën genoeg in elk geval 🙂

  2. Prachtig! Heel herkenbaar ook…. ik was ook bij Koen voor een sessie Droombaas ??
    Ik ga jou volgen, wil mij graag laten inspireren door jou verhaal!
    Groet Manon
    Hartvaardig ?

    1. Ha Manon,

      Leuk dat je mij volgt. En ik zag online dat ik je inmiddels ook kan terug volgen. Leuk. Laten we elkaar vooral inspireren 🙂

  3. Wat mooi Randy! Je hoeft je keuzes niet te verantwoorden, aan niemand. Je laat je leiden door je gevoel, dat betekent dat een pad soms ineens anders loopt, naar een andere bestemming wellicht. Dat zou niet uit hoeven maken. Jij bent niet meer de persoon die je was toen je ooit een keuze maakte. Het zijn momentopnamen. Het vereist moed en kracht om naar binnen te gaan en te voelen waar je op dat moment staat. En nog meer om daar vervolgens naar te luisteren en te handelen. Mooie reis Randy!

    1. Hi Myr,

      Jij weet als geen ander wat voor moois er op je afkomt als je je hart openstelt. Dat lukt mij ook heel goed, waardoor ik veel boeiende ‘reizigers’ ontmoet. Bij mij gaat het cliché wel op dat ik momenteel intens geniet van de reis. Mijn bestemming lijk ik wel in kaart te hebben, maar de ontmoetingen en de in- en uitzichten onderweg zijn tijdens deze reis erg mooi en fascinerend. Soms nog confronterend en daarom ook weer heel leerzaam. Het is hoe dan ook een inspirerende reis. To be continued…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *