Chaos dreigt zonder communicatie en verbondenheid

De meeste blogs die ik schrijf gaan over mijn ervaringen die impact hebben gehad op hoe ik nu in het leven sta. Soms is zo’n verhaal, zo’n terugblik, net een verslag aan mijn lief dagboek. De andere keer lijkt mijn verhaal een note to self. Wat ik ook opschrijf en deel, het zijn blijkbaar ervaringen voor mij die ik in elk geval niet wil vergeten. En een stukje communicatie dat ik simpelweg wil delen. Ik krijg regelmatig reactie on- en offline dat men zich herkent in wat ik schrijf. We maken dus blijkbaar allemaal hetzelfde mee. Het enige verschil is hoe we tegen datzelfde verhaal, diezelfde route aankijken. En uiteraard zijn onze omgevingen anders evenals de mensen die zich om je heen begeven.

Tot in de kern geraakt

Het mooie is dat we op dit - noem het misschien spirituele - niveau en met het type mensen die dergelijke verhalen aantrekken, mooie gesprekken kunnen voeren. Hoe verschillend er soms ook tegen mijn verhalen aangekeken wordt, de kern van het verhaal bindt ons en brengt ons tot elkaar. Het is ook diezelfde kern, de kern van mij of die ander, die compleet uniek is. Bijzonder dus hoe onze kernen elkaar raken én verschillen.

"Als we oog in oog tegenover elkaar staan en elkaar durven aankijken om vervolgens van hart tot hart met elkaar te praten, ontstaan de mooiste en meest onverwachte overeenkomsten ondanks alle verschillen: er ontstaat verbinding".

Waarom schreeuwen?

In onze maatschappij lijken we daar echter moeilijk mee om te gaan. Normale communicatie tussen mensen onderling lijken mede door social media compleet stuk gelopen. Onze monden schreeuwen soms harde woorden. Woorden waarvan ik mij soms afvraag wat er in onze kern kapot is gegaan, of is gebroken. Waarom wíllen we ze zo hard naar elkaar schreeuwen? Bij voorkeur veilig online en zo anoniem mogelijk. Minder anoniem zijn media die steeds vaker kleur bekennen en een kant kiezen. Het lijkt ook steeds vaker dat juist dát van ons wordt gevraagd. Het kiezen van een kant: je bent voor of tegen klimaat, je bent voor of tegen zwarte piet, je bent voor of tegen asielzoekers, je bent voor of tegen genderneutraliteit, je bent voor of tegen een basisinkomen...

Zonder communicatie dreigt chaos

Gelukkig vraag ik niemand om voor of tegen iets of iemand te zijn. Ik vraag ook niemand naar aanleiding van mijn blog een kant te kiezen. We bewandelen wellicht dezelfde route, maar hadden we niet eerder in deze blog geconcludeerd dat iedereen op zijn eigen manier tegen de verhalen op die route aankijkt? Zijn eigen verhalen creëert en daar zijn eigen context aan geeft? Die vrijheid kan en mag iedereen pakken. Het enige wat ik vraag is om in contact te blijven met elkaar. Met elkaar te praten over de routes die we bewandelen, de koers die we willen gaan varen en over de verschillende interpretaties die we daaraan willen geven. Als in een luchtruim: elk vliegtuig heeft zijn eigen route en bestemming, maar zonder communicatie wordt het chaos.

Open je hart voor anderen

In het intermenselijke contact lijkt dat nu al gaande. Chaos. Willen en kunnen we nog wel goed communiceren met ons medemens? Ongetwijfeld kunnen de meesten onder ons dat nog wel. Maar het is wel een goede reminder voor ons allen: communicatie is écht nodig om elkaar te begrijpen. Alles wat je daarvoor nodig hebt is een open mind en hart dat toestaat open te gaan voor andere mensen in je leven. In de kern zijn we allemaal met elkaar verbonden. Als we oog in oog tegenover elkaar staan en elkaar durven aankijken om vervolgens van hart tot hart met elkaar te praten, ontstaan ondanks alle verschillen de mooiste en meest onverwachte overeenkomsten. Communicatie creëert verbinding. Overigens ook met jezelf, maar hierover blog ik een andere keer.

De plicht op verbonden te zijn

Of we willen of niet: we staan allemaal in contact met elkaar. Met alles op aarde wat leeft. Het is niet aan ons mensheid om ons los te koppelen van die natuurwet. Het is eerder onze plicht om er voor te zorgen dat we verbonden blijven. Voor het welzijn van de mens en het welzijn van de aarde. Voor balans tussen wat we geven en wat we nemen. Balans te vinden tussen goed en kwaad. Laten we zuinig zijn op de kracht van verbondenheid. Op alles wat ons verbindt.

Gebruik jouw invloed om de wereld te veranderen

Wat ons verbindt maakt ons namelijk samen sterker, mooier, energieker, blijer, leuker, gezelliger, daadkrachtiger en bovenal velen malen positiever. Zou dat niet lekker zijn: een wereld die we allemaal iets leuker en positiever maken? Een wereld waar je met veel goede zin in ontwaakt? Daar heb jij vanaf nu invloed op. In hoe je denkt, hoe je tegen dingen aankijkt, hoe je je voelt en vooral in hoe je doet.

Gebruik die invloed. Start nu met de wereld (om je heen) een beetje mooier te maken. Voor jezelf én voor de ander.

---

Oh ja... de Liefdesmars

Enne, wil je echt lief doen en je liefde voor de medemens delen? Doe dan op zondag 26 mee aan de Liefdesmars in Apeldoorn. Op de website van de Liefdesmars lees je er alles over. Aanmelden voor de Liefdesmars doe je hier op Facebook.