Ik haat kamperen, maar ik hou ervan

Kamperen Zweden 

De eerste volgeladen caravans zijn al weer vertrokken richting Zuid-Frankrijk, waar de Fransen ons met enige minachting zullen ontvangen. Daar zijn ze weer, die Nederlanders die alles zelf van huis meenemen. Hun pindakaas, hun hagelslag en de grootste belediging: hun kazen. De Fransen vinden immers dat ze die veel beter maken dan wij. Dat vinden wij eigenlijk ook wel, maar je zou er maar verlegen om zitten.

Ik haat kamperen

Maar daarna komt-ie dan ook echt: de welverdiende vakantie. Zelf ben ik geen fan van kamperen al heb ik dat vorig jaar voor het eerst gedaan. Op een mooie nette stadscamping in Stockholm heb ik met vrouw en kinderen voor het eerst een tent opgezet. Daarvoor in Nederland natuurlijk wel eerst proefgedraaid, maar Zweden was toch voor het echie. Matrasjes erin, slaapzakken erbij, kussentjes gereed… en slapen maar. Verder zelf lekkere oploskoffie maken en warme chocolademelk op ons gasbrandertje. En natuurlijk de closetrol mee om op zo’n gezamenlijk toilet te kakken. Heerlijk zo’n gedeeld toilet die open is aan de boven- en onderkant, waar iedereen de strijd met mijn kringspier kan horen… én ruiken.

Kamperen Zweden
 

Eenvoudige luxe

Ik begrijp wel dat het allemaal psychisch is. Deze anti-kampeerhouding heb ik van huis uit meegekregen. Ik ben wat dat betreft als luxepaard opgegroeid. Als kind kon ik al alle costa’s in Spanje afstrepen. Van noord tot zuid, we hebben ze volgens mij allemaal gehad. We zaten daar altijd in keurige appartementen. Toen mijn moeder besloot zelf ook vakantie te willen vieren en dus niet meer te willen koken in zo’n – toen nog airco-loos – appartement, verbleven we later in nette maar eenvoudige volpension hotelletjes. En dat is, zeker voor hardwerkende ouders, inderdaad een welverdiende vakantie. Ik redde mij ook wel als kind. Ik had mijn zwemdiploma’s en mijn ouders het vertrouwen dat ik kon zwemmen. Het zwembad en de kinderclub draaide overuren met mij als gast. Maar leuk dat dat was. Mooie herinneringen.

Ik hou van kamperen

Toch ben ik verliefd geworden op kamperen. En op Zweden. Laten die twee nou ook nog eens heel goed samengaan. In Zweden mag je in principe overal en te allen tijde kamperen. Waar dan ook. Uitzonderingen daargelaten. Die uitdaging zou ik dan nog wel eens aan willen gaan. Rondtrekken met mijn tent en neerstrijken waar de natuur en de zonsondergangen op zijn mooist zijn. Totally unplugged, met de spullen die we hebben. Gebruik maken van het voor mij en voor ons onnatuurlijk element geduld. Wachten tot ons hapje eten op de gasbrander gereed is. Niet wetende of je vecht tegen de regen of tegen de zomerse hitte. Back to basic. En dan maar zien.

Kamperen Zweden
 

Wassen in het meer

Waarom ik dat niet doe? Tijd. En situatie. Toen ik een leuk charmant en pittoresk AirBnB-huisje voorlegde aan de kinderen, bleek een badkamerloos idee en baden in het naastgelegen meer net iets teveel van het goede. En dat terwijl de Zweedse vrienden van ons dat juist zien als “echt vakantie in eigen land”. Het verbaasde me ooit al eens dat op een doorsnee zonnige winterse dag, een vriendin zich ontdeed van haar kleding. Niet om indruk te maken op mij. Gewoon omdat het Zweedse water haar op dat moment uitnodigde voor een frisse duik. Goed voor de bloedsomloop. Heel gewoon om te doen in Zweden, legde ze later uit. Misschien nog wel mooier: in het moment door de plek uitgenodigd worden om daarmee te verbinden en het vervolgens gewoon doen. Mooi.

Kamperen Zweden
 

Op naar Zweden

Zweden lonkt. Binnenkort mogen we weer. Dit keer in Skåne, op de rand met Kronoberg (dichtbij Småland). Geen camping, maar een huisje via AirBnB. Huisje? Nou ja, een riante woning voor een goed prijsje. Wel wifi, maar tevens in de middle of nowhere. Ons startpunt voor nieuwe ontdekkingen, een rustpunt na een enerverende tijd en hopelijk een vertrekpunt voor nieuwe dromen. De tent gaat wel mee. Al is het maar om in de enorme tuin te kunnen kamperen. Om te slapen onder de sterren en te ontwaken door de vogelgeluiden. Bovendien komen familie en vrienden langs. Een paar extra slaapplekken zijn dan ook geen overbodige luxe.

Ik heb er zin in. Zweden. Mijn tweede thuis. Een land met ruimte, rust en natuur. Een land met mogelijkheden. En een land dat past bij een aantal van mijn dromen. Onze dromen. Welke precies, dat hoop ik deze zomer weer iets meer te ontdekken. Een heuse expeditie dus. De volgende expeditie op weg naar mijzelf.

Fijne vakantie allemaal!
Kamperen Zweden Kamperen Zweden   
Kamperen Zweden Kamperen Zweden

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *