2018: vele pieken met zicht op een diep dal

Het einde van 2018 nadert en voor veel bloggers is dat een moment op terug te kijken op het jaar dat is geweest en wensen uit te spreken voor het jaar dat gaat komen. Ik weet niet of ik dat laatste echt wil gaan doen. Terugblikken wil ik wel, want 2018 werd een bewogen jaar. Een jaar waarin eventuele voornemens - mijn blog over voornemens vind je hier -  abrupt werden verstoord en plannen zich anders ontwikkelden dan we hadden bedacht. Het werd uiteindelijk een jaar met enorme pieken en prachtige in - en uitzichten op weg daarnaartoe. Maar we gingen ook door een diep dal. Het dal zette alles even op zijn kop en bleef als een rode draad door het jaar lopen. Zelfs vanaf de hoogste piek, bleef het dal soms in zicht.

Het terugblikken op 2018 is echter niet alleen een blog over pieken en een diep dal. Het biedt ook mijzelf een overzicht hoe ik dit jaar heb beleefd, wat ik heb gedaan, heb gezien én wat ik heb geleerd. Het is eigenlijk even een reflectiemoment om te zien of het jaar is gelopen op de manier zoals ik in het leven wil staan. Of ik dat daadwerkelijk uit deze blog kan concluderen... weet ik niet. De blog is slechts een middel, het is mijn verhaal vertaald vanuit mijn gedachten en niet een rapport met voldoendes of onvoldoendes. Mijn gevoel telt namelijk ook en die zegt dat het al met al een bijzonder jaar was. Laat ik daarom vooral ontdekken, welke verhalen vertaald worden uit dat "bijzondere" gevoel. Let's begin!

Nieuw bedrijf met ambitieuze missie

Het begon met het werken naar een piek. Mijn vrouw had haar hele hebben en houden (vooral tijd en geld) geïnvesteerd in de transformatie van haar bedrijf. Met (de resultaten van) haar wetenschappelijk onderzoek over flow (masterthesis) op zak, besloot ze van haar "HR, werving- & selectie, detachering"-organisatie een heuse HRM-organisatie te maken met de focus op flow. Even heel kort samengevat werd het bevorderen van flow binnen organisaties en medewerkers haar doel. Burn-out 'uitroeien' en van Nederland best-place-to-work te maken zijn belangrijke thema's van haar nieuwe missie.

Begin van dit jaar besloten we samen te werken. Zij deed het ontwikkelen, uitwerken en geven van flow workshops, ik zorgde dat we zichtbaar werden op allerlei online kanalen. De bedoeling was om Floooow medio februari rond Valentijnsdag te lanceren.

(blog gaat verder onder de foto)

Blog 2018 - Rachel - Floooow

Politiek actief voor een groene toekomst

Terwijl wij druk bezig waren met het realiseren van ons nieuwe bedrijf Floooow (zo heet onze organisatie nu), waren zowel mijn vrouw als ik ook druk met de gemeenteraadsverkiezingen in Apeldoorn. Mijn vrouw stond op plek nummer 2 op de kandidatenlijst van GroenLinks Apeldoorn en ik was campagneleider ad interim voor diezelfde club. Dat was me een werkje zeg. Poeh! Week in week uit gingen we langs de deuren om Apeldoorners te overtuigen van een groen en sociaal toekomstbestendig Apeldoorn. Onze acties namen naarmate de gemeenteraadsverkiezingen in het zicht kwamen alleen maar toe tot acties waar we dag in, dag uit mee bezig waren. En soms zelfs dag uit, nacht in. Hoe ik die tijd beleefde en wat ik vooral leerde over mijzelf lees je terug in deze blog "De 10 lessen van mijn spoedcursus persoonlijk leiderschap".

(blog gaat verder onder de foto)

Persoonlijk Leiderschap / Persoonlijke ontwikkeling - Expeditie Flow

Noodlot zet alles stil

Net toen we met de start van Floooow en de politiek op koers lagen, sloeg privé het noodlood toe. Bij mijn (schoon)stiefvader, de stiefvader van Rachel,  werd ontdekt dat de gevreesde ziekte weer vat had op zijn lichaam. En hoe hard hij ook weer had willen vechten, de ziekte zou hem nu niet meer loslaten. Er zat amper 3 weken tijd tussen het nieuws en het afscheid. Het ging allemaal zo snel. We hebben gelukkig nog heel veel kunnen zeggen tegen elkaar. Met elkaar. Bij elkaar. Zeggen dat we elkaar gaan missen, dat we van elkaar houden en dat we voor elkaar zouden zorgen. En zeggen dat we er altijd het beste van zullen gaan maken. Van het leven en van alles wat ons in die tijd is gegund en gegeven. Beloofd!

Dankzij de enorm goede zorg en ontzorging van de hospice in Zutphen hebben wij fijn afscheid kunnen nemen.

Ondanks alles wat goed was, doet afscheid nemen wel enorm veel pijn. Je moet je vanaf dit moment van lezen dan ook voorstellen dat dit moment van afscheid nemen en van verdriet continu bij ons is geweest. Het is het dal waar we vanaf de hoogste pieken, zicht op bleven houden.

(blog gaat verder onder de foto)

Blog 2018 - Expeditie Flow

Achter de wolken schijnt de zon

Een belofte die we ook maakten met met onze (schoon)stiefvader was dat we de gekozen ondernemende en politieke paden bleven volgen en het tot een zo goed mogelijk succes zouden maakten. Een paar weken na zijn overlijden volgden al snel de gemeenteraadsverkiezingen. Het resultaat was goud met een zilver randje. We haalden duizenden stemmen meer binnen dan tijdens de vorige verkiezingen. Meer dan ooit in Apeldoorn zelfs. Maar alle winst omgerekende leverde dat echter geen zetel meer op. We bleven op 3 zetels steken. Achteraf bleek dat aantal voldoende om mee te kunnen doen in de lokale coalitie. Veel van onze standpunten werden opgenomen in het coalitieakkoord, dat er - zoals wij wensten - groen én sociaal van karakter is.

Ondertussen begon ook Floooow tot bloei te komen. De eerste workshops werden verkocht, we mochten bij steeds grote partijen aanschuiven en we deden mee aan een aantal gave evenementen die pasten bij de identiteit van Floooow. Nog belangrijker misschien wel is dat alles wat we met Floooow deden paste bij het gevoel en de missie waar Rachel voor staat. Het is gaaf om aan haar zijde te mogen staan en te zien hoe zij haar hart volgt. Tof en inspirerend om dat van dichtbij mee te mogen maken. Ze is echt een voorbeeld voor... mezelf.

Expeditie Flow-droom wordt werkelijkheid

Met Rachel gesetteld in de politiek en haar bedrijf dat bloeide en groeide, werd het tijd voor mijn eigen project. Al maanden was ik bezig met de voorbereiding van mijn eigen expeditie naar Zweden. Mijn eigen reis gericht op persoonlijke ontwikkeling en persoonlijk leiderschap. Om aan deel te nemen dus. Samen met Rachel en Yvette van Bare. organiseerde ik een programma met een mix van workshops die de deelnemers meenam naar hun innerlijke zelf. Op zoek naar dromen en wensen, en vooral ook naar obstakels en blokkades die voorkomen dat men ze najaagt. Wie ben je nu? Waar sta je? En waar wil je zijn? Wie ben je nu en wie wil je zijn? Met mooie reflecterende, soms confronterende workshops werden alle radartjes aangezet die mensen maken wie ze zijn.

Het bijzondere van deze reis naar Zweden was de energieke samenwerking met Yvette en Rachel. Onze harten, zielen en kennis waren zo met elkaar verbonden dat het programma volledig vanuit onze pure zijn werd gegeven. En dat met deelnemers die met open minds en met open harten dit programma omarmden: de klik met elkaar werd magisch. Dat we met dit groepje veilig afgelegen aan een gaaf meer in een bijzonder bos waren gehuisvest, hielp hier enorm bij. Nog maar te zwijgen over de lente die in de week dat wij in Zweden aankwamen ook hier begon. Met dagelijks 25 graden en veel zon hadden we niet alleen mooi weer, maar ook nog eens een temperatuur die ons uitdaagde om in het meer verkoeling te zoeken. Het werken met dit team aan coaches, zulke bijzonder mooie deelnemer én met een super Zweedse gastheer en gastvrouw... Het werd een droom die werkelijkheid werd. Lees in deze blog "Van droom naar expeditie" nog maar eens terug hoe deze beleving voor mijzelf was.

(blog gaat verder onder de foto)

Blog 2018 - Expeditie Flow
Blog 2018 - Expeditie Flow

Nieuw droom leidt tot expeditie naar Marokko

Het werd voor mij hoe dan ook een persoonlijk hoogtepunt, die vraagt om een vervolg. Inmiddels ben ik met Marco Hupkes van Marokko Maatwerk en Amanda Kraal van Happy Yogi druk bezig om een nieuwe expeditie te organiseren. Dit keer staat de woestijn van Marokko op de planning. Inhoudelijk richt de reis zich ook op persoonlijke ontwikkeling en persoonlijke leiderschap. Mensen die echt op een kruispunt staan om nieuwe wegen te ontdekken, kunnen gedurende deze reis echt werken aan hun "mind- en roadmap"; oftewel welke wegen verbinden jou tussen wie je bent en welke bestemming je wilt bereiken. In de machtige uitlopers van de Sahara vind je de stilte om naar je eigen vragen en antwoorden te luisteren. Binnenkort meer hierover.

Zomers genieten en bijtanken op Kreta

Dit gebeurde allemaal nog in het voorjaar. Het was een bewogen periode. Het dierbare verlies, een goede start van een nieuw bedrijf, een prominente plek in de raad, een schitterende reis naar Zweden... allemaal heel gaaf. Tegelijkertijd waren het zoveel indrukken, dat de geestelijke tank wel weer bijgevuld mocht worden. De zomervakantie kwam dan ook als geroepen. De kinderen hadden mogen kiezen waar we heen zouden gaan. Ze kozen voor Kreta. Dat we daarvoor moesten vliegen deed ons klimaathart pijn, maar nog nooit eerder hadden we zon, zee en rust harder nodig dan nu. Duurzaamheid zit hem soms ook in onze eigen gezond- en gesteldheid. Het was onze eerste vakantie met de kinderen die we vliegend zouden ervaren. De vakantie was heerlijk. Genieten met en van de kinderen, genieten van alle ontmoetingen en natuurlijk ook genieten van een heel nieuw land. In Griekenland was ik en onze gezin nog niet eerder geweest. Het was fijn en het opladen was gelukt.

(blog gaat verder onder de foto)

Nieuwe uitdaging: American - Flag - Football

Na de zomervakantie was het ook tijd voor iets nieuws. Al enige tijd wilde ik iets anders dan zaalvoetbal. Ik zocht een teamsport waarbij ik mezelf weer iets kon leren, waar ik mij moest optrekken aan anderen om mij heen. Voor de zomervakantie werd ik geattendeerd op American Football. Niet zo lang geleden is in Apeldoorn een club gekomen met de naam Apeldoorn Monarchs. Zij spelen momenteel een wat lichtere variant genaamd Flag Football.

Het principe van dit spel is gerelateerd aan het echter American Football: het is een soort 'landje pik' van de aanvallende partij, terwijl de verdediging juist terreinwinst probeert te voorkomen. Flag football wordt alleen gespeeld zonder helmen en andere lichaamsbescherming. Er mag dan ook niet echt getackeld worden. In plaats daarvan trek je bij de aanvaller linten van zijn of haar lichaam. Een getrokken lint staat gelijk aan een tackle. Ik ben erg blij met de komst van deze sport. Ik word continu uitgedaagd om nieuwe dingen te leren en beter te worden. De ontwikkeling zit hem vooral op strategisch, tactisch en conditioneel niveau. Het maakt mij mentaal en fysiek sterker.

Het mooiste van deze sport in mijn stad is vooral het proces dat nu gaande is. De vereniging staat in de kinderschoenen en wil zich vast settelen in Apeldoorn. Iedereen binnen de vereniging is van mening dat deze variatie van American Football veilig en toegankelijk is voor iedereen. Daarom trekken diverse spelers en trainers langs scholen om de sport te promoten. Met succes. Het flag football kernteam van de Apeldoorn Monarchs bestaat nu uit zo'n 20 spelers. Het wedstrijdteam bestaat uit ca. 14 spelers. Een goede basis, want je speelt 5 tegen 5. Er is dus continu ruimte in de wedstrijd voor verse spelers. Sinds kort traint een dame mee met het wedstrijdteam. Ik daag je graag uit - man of vrouw - om mee te doen. Dit wordt dé sport van de toekomst in Nederland!

(blog gaat verder onder de foto's)

Team Apeldoorn Monarchs
Team Apeldoorn Monarchs

Werken aan klimaatmissie dankzij vaste aanstelling

Naast deze ontspanning was er ook al snel weer inspanning. Zowel bij Rachel, als ook op mijn eigen werk bij Klimaatverbond Nederland. Door zwangerschapsverlof van een collega werden mijn uren opgeschroefd naar 4 dagen, waardoor ik in combinatie met Floooow ineens weer full-time werkte. De beloning voor mijn inbreng bij Klimaatverbond Nederland kwam onlangs, toen ik te horen kreeg dat ik op vaste basis mocht blijven. Met mijn collega inmiddels als moeder weer terug op de werkvloer, mag ik nu voor 3 dagen in de week voor vast blijven bij Klimaatverbond Nederland, al zal dat voorlopig door de hoeveelheid werk gewoon 4 dagen zijn. En daar ben ik heel blij mee. Ik kom elke dag graag mijn bed voor een hele grote, complexe, boeiende klimaatopdracht.

Mentaal sterker tijdens donkere dagen

Tussen alle goede dingen door voelt echter nog wel de pijn van het gemis. Bovendien blijf ik gevoelig voor lange donkere dagen. Mijn lichaam en geest willen niet goed meer samenwerken en als een grizzlybeer (ik ben meer Teddy) zou ik het liefst een winterslaap houden. Er zit in elk geval minder kleur in mijn beleving van dagen. Ik mis de zon en de roze wolken, ik mis het licht en wat meer warmte.

Dat het soms wat donker is in mijn lichaam en geest kan ik tegenwoordig beter 'handelen' gelukkig. Mentaal ben ik wel een stuk sterker dan andere periodes in mijn leven. Ik kan het allemaal wat beter accepteren en ben weerbaarder voor die donkere prikkels. Het is ook meer dan natuurlijk om in deze periode vooral niet teveel te moeten. Biologisch niet verantwoord. Ook niet voor mensen. Gelukkig hebben we - om onszelf even te inspireren in deze donkere dagen - onlangs nog een fijn weekend in Berlijn beleefd. Een mooie afleidingsmanoeuvre in deze tijd van het jaar. Heerlijk met de trein overigens. Echt een aanrader. En... zodra dit is gepubliceerd worden de dagen alleen maar weer langer. Dus op naar de lente.

Elke dag een goed moment voor goede voornemens

De pijn en het verdriet nemen we mee naar het einde van dit jaar. Dit bewogen jaar waarin we ondanks vele pieken ook zoveel verdriet hebben gehad. De goede voornemens sla ik daarom over. Onverwachte momenten kunnen zo'n impact hebben op die voornemens. We nemen het gewoon met de dag en elke dag is een gelegenheid om iets goeds te doen of eraan te beginnen. Met onze beste ideeën en beste intenties gaan we er dag in dag uit het maximale uithalen als het gaat om liefde, geluk, werk, gezondheid, familie... kortom, alles wat ons blij maakt. Iedere dag weer. Ik ga het jaar langzaam maar zeker afsluiten, ik begin alvast een beetje te dromen over 2019 en ik hoop dat alles wat mij dierbaar bij me blijft en mooier wordt.

Wens

Wat het gemis betreft: als we naar de pieken kijken, kijken we ook naar de hemel. Daar stralen de sterren. Laten we daarom omhoog blijven kijken, genieten van het oneindige, blijven reizen naar nieuwe pieken en ontdekken wat er achter de pieken op ons wacht. En natuurlijk niet te vergeten om onderweg te genieten van de reis, alle vergezichten en alle mooie mensen die we tegenkomen.

Ik wens jou een heel mooi, liefdevol, gelukkig, wijs, vredevol en gezond 2019, opdat al jouw dromen waar gemaakt worden en dat vrede niet langer een illusie is, omdat liefde ons zal verbinden. Fijn kerstfeest en tot in 2019!

Persoonlijk Leiderschap / Persoonlijke ontwikkeling - Expeditie Flow

2 thoughts on “2018: vele pieken met zicht op een diep dal

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *